Er was eens een ober van niks...

Er was eens een ober van niks. Hij deed heel erg zijn best om een goede ober te zijn, maar het wilde niet lukken. Alles ging altijd verkeerd.
Hij struikelde en duikelde, knoeide en kliederde op elke gast. Tomatensoep op een blouse, spaghetti in het haar, de erwtjes over de grond. Zachtjes mompelde hij dan “sorry” en deed nog beter zijn best. Als hij dan toch weer ondersteboven de zaak doorgleed en taart op iemand knoeide, stonden de gasten kwaad op: “Wat een prutsober!” Het restaurant werd iedere avond leger. Tot er tenslotte niemand meer door hem bediend wilde worden. Of toch wel?
Gebaseerd op het gelijknamige boek van Tjibbe Veldkamp.